Jakość oraz pochodzenie składników czynią nasze produkty wyjątkowymi. Składniki, z których komponujemy nasze pasze, są wolne od modyfikacji GMO. To gwarancja żywania zgodnie z hasłem:
"NATURA DLA NATURY"
Wszystkie elementy składowe pozyskiwane są z rejonu Polskiego Roztocza.
To tutaj występuje jedno z największych urozmaiceń flory, ze względu na ukształtowanie terenu, jakości gleb oraz klimatu.
Tym skarbem dzielimy się z naszymi klientami, dostarczając unikalne mieszanki pasz. Pracujący koń powinien regularnie otrzymawać około 40 składników żywieniowych,
żeby mógł utrzymać szczytową kondycję i aby je uzyskać, powinien zjadać odpowiednią paszę.
Pamiętaj:
Koń jest zwierzęciem żywiącym się głównie na pastwiskach. Ewolucyjnie przystosowany jest do ciąłego pasienia się. Przewód pokarmowy dostosowany jest do regularnego pobierania
małych ilości włóknistej paszy i potrzebuje ciągłej dostawy pokarmu bez przeładowania układu pokarmowego.
Warto wiedzieć:
Składnikiem jest też woda! Jest niezbędnym życiowo skłądnikiem dawki pokarmowej i odgrywa podstawową rolę w żywieniu. Składniki odżywcze muszą
trafić do organizmu konia jako roztwory. Do ego niezbędna jest woda. Konieczna jest także do produkowania dużej ilości śliny ułatwiającej połykanie.
Koń może utracić prawie cały tłuszcz ze swego organizmu bez większych skutków zdrowotnych, ale utrata tylko 8% wody z organizmu powoduje stan chorobowy,
a utrata 15% może spowodować odwodnienie i udar cieplny u koni biorących udział w zawodach. Koń powinien mieć stały dostęp do CZYSTEJ i ZDROWEJ wody.
ZIARNO
ROŚLINY
WŁÓKNO
ZIOŁA
DODATKI
Kliknij w obrazek a zobaczysz szczegóły
Informacja ogólna
Mówi się często, że ziarno "grzeje" rozumiejąc przez to, że koń jest nadmiernie pobudzony i trudnu do opanowania. Dzieje się tak, za przyczyną dwóch źródeł: Energia z przejedzenia - przyczyna prosta. Wiele tzw. "gorących" koni otrzymuje za dużo energii w porównaniu do wykonywanej pracy jaką wykonują.
Zwiększenie pasz objętościowych a zmniejszenie paszy treściwej rozwiązuje wówczas wiele problemów. Fermentacja - Ziarno przechodząc przez jelito grube ulega gwałtownej fermentacji. Następuje wzrost kwasowości w jelicie ślepym, który może powodować dyskomfort zwierzęcia.
Wzrasta stężenie glukozy i lotnych kwasów tłuszczowych we krwi, co stymuluje szybkość przemian metabolicznych tym samym "grzejąc" konia dosłownie i mentalnie.
OWIES
Najpopularniejsze zboże w diecie koni w naszej szerokości geograficznej.
Dostarcza łatwo przyswajalnej energii i jest dobrze tolerowane przez koński układ pokarmowy.
Posiada także korzystny stosunek tłuszczu do białka. Dzięki dużej ilości włókna ziarna owsa
nie pęcznieją w końskim żołądku. To sprawia, że jest on stosunkowo bezpieczny w podawaniu.
Należy jednak pamiętać, że zawarte w nim białko nie jest pełnowartościowe i powinno być uzupełniane innymi paszami.
JĘCZMIEŃ
Chociaż zapewnia więcej strawnej energii niż owies (ale mniej niż kukurydza), to raczej nie powoduje on nadpobudliwości. Bywa zalecany, kiedy koń ma przybrać na wadze, jednak należy pamiętać, że nie powinien on być podstawą końskiej diety. Jednym z powodów jest niekorzystny stosunek wapnia do fosforu (gorszy niż w owsie i kukurydzy). Jęczmień posiada także dość twardą łuskę. Z tego powodu najczęściej podawany jest w formie ześrutowanej lub parowanej.
PSZENICA
W stajni występuje najczęściej w formie otrębów pszennych. Chociaż w tej postaci zboże to cieszy się sporą popularnością, to nie dostarcza zbyt wielu składników odżywczych. Otręby pszenne mają między innymi bardzo niekorzystny stosunek fosforu do wapnia (13:1). Z tego powodu nie powinny być podawane młodym koniom. Mogą bowiem niekorzystnie wpłynąć na ich proces wzrostu. Wszystko to czyni z nich raczej okazjonalny wypełniacz do meszu, niż pożądany składnik diety.
KUKURYDZA
To prawdziwy zastrzyk energii w diecie konia, a to za sprawą dużej ilości węglowodanów. Najczęściej podawana jest w formie ześrutowanej, chociaż zdarza się, że ziarna są skarmiane w całości, po uprzednim poddaniu ziarna obróbce termicznej. Poza energią ziarno to nie dostarcza zbyt wielu składników odżywczych, posiada też stosunkowo niewiele białka i włókna.
LUCERNA
Wysokiej jakości białko, duża zawartość dobrze strawnego włókna, wysoki poziom wapnia, smakowitość i zawartość witamin to cechy, które determinują użycie lucerny w żywieniu koni. Ciekowstka:
Pochodzi z Bliskiego Wschodu, gdzie pod nazwą „alfalfa” stosowana jest od dawna jako środek leczniczy oraz zwiększający witalność.
Do Europy przywiózł ją Aleksander Wielki, który docenił jej wartość w postaci UWAGA!!!: paszy dla koni. Alfalfa z arabskiego znaczy „ojciec”, co prawdopodobnie ma związek z nadzwyczajnym działaniem wzmacniającym i leczniczym tej rośliny.
OSTROPEST PLAMISTY
To gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych (Asteraceae). W Polsce jest rośliną uprawną, rośnie dziko oraz bywa sadzony w ogrodach jako roślina ozdobna.
Stanowi wsparcie dla wątroby i procesów odtruwania organizmu dzięki sylimarynie.
Sylimaryna wykazuje działanie przeciwzapalne, antyoksydacyjne, detoksykujące, żółciotwórcze i żółciopędne, ogranicza skutki zatruć mykotoksynami pochodzenia paszowego, toksynami bakteryjnymi oraz prowadzoną antybiotykoterapią
SIEMIĘ LNIANE
Znane z właściwości łagodzących dolegliwości układu pokarmowego.
Działa osłonowo na przewód pokarmowy dzięki wysokiej zawartości substancji śluzowych. Pozytywny wpływ na skórę, sierść oraz kopyta.
Bogate w kwasy tłuszczowe, białko oraz substancje oleiste, a także mikroelementy takie jak cynk.
Polecany w żywieniu koni starszych i wrzodowych oraz sezonowo.
SOJA
W zywieniu koni podawana przeważnie w postaci płatków mikronizowanych lub w postaci mączki. Jest dużo bogatszym źródłem białka niż zboża i zawiera lepsze aminokwasy.
Płatki sojowe zawierają 36-40% białka ogólnego. Mączka sojowa zawiera około 44-49% białka. Należy pamiętać, że świeża, nieprzetworzona soja jest szkodliwa.
Ciekawostka:
Dodanie do paszy 1 kg 40% mączki sojowej może podnieść zawartość białka w dawce składającej się z owsa i siana z 8% do 12%.
OTRĘBY
Otręby są wewnętrzną łuską ziarna pszenicy i prawidłowo powinny występować jako szerokie, różowawe, słodko pachnące płatki. Podaje się je jako wypełniacze
i substancje wiążące pasze lub jako smakowity mesz.
Ciekawostka:
Przypuszczano, że otręby mają łagodne działanie przeczyszczające, jednak badania tego nie potwierdziły. Niski stosunek włókna w otrębach w odniesieniu do owsa powoduje też kwestionowanie uzycia otręb w żywieniu koni.
WYSŁODKI BURACZANE
Wysuszone pozostałości buraków cukrowych po ekstrakcji z nich cukru. Po namoczeniu uzyskuje się smakowitą i odżywczą paszę soczystą dla wszytskich rodzajów koni i kuców.
Są bardzo niedocenianą i zbyt mało używaną paszą dla koni!
Ciekawostka:
Cukier z wysłodek łatwo ulega strawieniu w jelicie cienkim dostarczając "NATYCHMIAST DOSTĘPNEJ ENERGII", a część włóknista fermentuje dalej uwalniając składniki odżywcze.
Właśnie dlatego jest to podstawowa pozycja dla koni rajdowych, które mogą pracować wiele godzin między posiłkami.
SIANO
Odgrywa ogromną rolę i praktycznie nie jest możliwe zastąpienie go inną paszą w żywieniu koni.Najlepsze siano to takie, w którego skład wchodzą głównie trawy, z niewielką domieszką roślin motylkowatych i ziół – można je zadawać do woli bez szkody dla koni.
Ciekawostka: Siano zadawane z niewielkim dodatkiem marchwi w zupełności zaspokoi potrzeby koni lekko pracujących, bez konieczności dokarmiania owsem.
Alternatywy dla siana
Jeżeli występuje problem z dobrą jakością siana, koń z natury powinien otrzymywać paszę o dużej zawartości włókna. Stosujemy wtedy:
kiszonke, sianokiszonke, słomę, sieczkę, wysłodki buraczane, brykiety wysokowłókniste, pasze soczyste.
SŁOMA
Na słomę paszową najlepiej nadaje się słoma pszenna i owsiana. Takie rodzaje można podawać razem z sianem lub siano kiszonką koniom które mają nadwagę. Słoma powinna odpowiadać tym samym kryteriom co siano, wartość energetyczna w porównaniu do siana jest 20% - 30% niższa.
Aby zmusić konia do intensywniejszego rozcierania paszy można podać słomę.
POKRZYWA
Najważniejsze i jedno z podstawowych ziół dla koni. Co ciekawe, kłącza i korzenie mają częściowo inne właściwości, niż ziele i liście, i także różne konie wybierają różne części rośliny. Jest bezpiecznym i pożądanym, naturalnym uzupełnieniem diety.
Majowa pokrzywa uważana jest za najcenniejszą
CZOSNEK
Jest zwykle stosowany w leczeniu chorób układu oddechowego i infekcji płuc oraz w łagodzeniu objawów kaszlu.
MIĘTA
Mięta dla koni jest ziołem wszechstronnym: pobudza czynność trawienną żołądka, działa rozkurczająco, wiatropędnie, żółciopędnie, odkażająco, miejscowo słabo znieczulająco.
Stosowana w zaburzeniach trawienia, braku apetytu, skurczach żołądka i jelit, chorobach wątroby. Korzystna dla koni z delikatnym przewodem pokarmowym, z tendencją do kolek; działa uspokajająco i łagodząco na przewód pokarmowy.
OLEJ
Funkcje oleju w żywieniu koni to oprócz wtórnego źródła energii, regulacja czynności trawiennych i pracy układu pokarmowego, korzystny wpływ na stan skóry, sierści i rogu kopytowego (połysk sierści i elastyczność rogu), wzmocnienie układu odpornościowego, zmniejszenie stanów zapalnych oraz redukcja bolesności mięśni. Olejom przypisuje się także zwiększenie ruchomości stawów.
Najczęściej stosowanym olejem w żywieniu koni pozostaje olej lniany. Stosuje się też olej z wątroby dorsza - poprawia ruchomość w schorzeniach artretycznych.
Zawiera dużo witaminy A i D.
WITAMINY
Dodatek witamin do podstawowej dawki pokarmowej, najczęściej w postaci preparatu mineralno-witaminowego, stosujemy, aby pokryć indywidualne potrzeby pokarmowe konia i zmaksymalizować pozytywne efekty związane ze stosowaniem odpowiedniej diety.
Witaminowe dodatki uzupełniające, jak sama nazwa wskazuje, mają za zadanie uzupełniać deficyt witamin, zwłaszcza tych, których w dawce pokarmowej złożonej z siana i owsa jest za mało.
WITAMINY - rozpuszczalne w tłuszczach Witamina A - Karoteny są naturalnym źródłem witaminy A i w dużej ilości znajdują się w zielonkach.
W sianie jest jej niewiele lub w ogóle brak.
W okresie zimowym, bez dostępu do zielonek, konie mogą zużyć zapas witaminy A w ciągu 2 miesięcy. Zapotrzebowanie: konie ciężko pracujące 50 000jm dziennie.
Witamina D - jest hormonem, który konie mogą wytwarzać w skórze przebywając na słońcu. Jest potrzebna do wchłaniania wapnia i forsforu. Zapotrzebowanie: około 5 000jm dziennie.
Witamina E - antyoksydant chroniący błony komórkowe. Zapotrzebowanie: konie pracujące około 1000 jm dziennie.
Witamina K - odpowiada za krzepnięcie krwi. Rzadko występują jej niedobory. Podaje się koniom, u których występuje krwawienie z nosa.
WITAMINY - rozpuszczalne w wodzie Zespół witamin B - tiamina, ryboflawina, kwas nikotynowy, pirydoksyna, kwas pantotenowy, cholina, B12, kwas foliowy - znajdują się w świeżych zielonkach i bogatych w białko paszach.
Tiamina, ma działanie uspokajające i pobudzające apetyt, Biotyna, odpowiada za wytwarzanie dobrej jakości rogu kopytowego.
Witamina C - kwas askorbowy - wytwarzana w wątrobie z glukozy. Często podaje się ją koniom, żeby pomóc im przetrwać stres.
Korzystnie wpływa na tworzenie się kości i potrzebna jest do wytwarzania kolagenu, który odgrywa bardzo ważną rolę u konia wyczynowego.
Ta strona może wykorzystywać pliki Cookies, dzięki którym może działać lepiej. W każdej chwili możesz wyłączyć ten mechanizm w ustawieniach swojej przeglądarki. Korzystając z naszego serwisu, zgadzasz się na użycie plików Cookies.
Ta strona może wykorzystywać pliki Cookies, dzięki którym może działać lepiej. W każdej chwili możesz wyłączyć ten mechanizm w ustawieniach swojej przeglądarki. Korzystając z naszego serwisu, zgadzasz się na użycie plików Cookies.